Τότε και Τώρα

Κάποτε η Ρούμελη ήταν ΜΕΓΑΛΗ

τώρα είναι μικρή.

Το Καστρο της Ρουμελης

Rumeli hisar. Ε, τι κι αν είναι κτισμένο στο Βόσπορο, στην Τουρκία; Ρούμελη χισάρ λέγεται.

Μπορούμε χωρίς εσάς.

ΛΑΜΙΑ 5 (του ανταποκριτού μας)

Η Λαμία αποφάσισε χτες να διακόψει κάθε επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Στα Θερμοπύλια η Εθνική Οδός ανατινάχτηκε και δημιουργήθηκε ένας τύμβος. Με αγωνία Αθηναίοι και άλλοι λαοί παρακολουθούν τις εξελίξεις.

Αναμένεται σύντομα οι ηγέτες της υφηλίου να ζητήσουν τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με τους Λαμιώτες, για την επίλυση του προβλήματος.

Οι δύο καλύτερες εικόνες της Λαμίας

Η μία είναι βλέποντας να καταφτάνει το τραίνο από Θεσσαλονίκη για να φύγεις στην Αθήνα

Η δεύτερη είναι βλέποντας να κατάφτάνει το τραίνο από Αθήνα για να φύγεις στην Θεσσαλονίκη

Τώρα, ποια είναι η καλύτερη, δεν μπορώ να πω. Το αποτέλεσμα μετράει.

Για να μη ξεχνιόμαστε

Ο Αμβρόσιος ήταν ηγετική μορφή του δυτικού κλήρου του 4ου αιώνα. Υποχρέωσε τον Θεοδόσιο να ζητήσει συγγνώμη για τη σφαγή στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης. Σε ανάμνηση της ενέργειάς του αυτής και για να τον τιμήσουν, ένα σκυλάδικο στη Λαμία πήρε το όνομα "o ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ"

Κλασσική θολοκουλτούρα

Πολύ ωραία η συναυλία, εννοώ της Δευτέρας (στην άλλη δεν πήγα). Σχεδόν γεμάτο το θέατρο. Και νέες ηλικίες.

Ας ευχηθούμε "και του χρόνου", γνωρίζοντας ότι τέτοιες συναυλίες γίνονται μία φορά κάθε χρόνο - παραπάνω από μία φορά προκαλεί ψυχολογικά προβλήματα στους θαμώνες των οβελιστηρίων, των καφέδων της πλ. Ελευθερίας και των οδών Φερραίου και Διάκου, στους κατασκευαστές τσαρουχιών/φουστανέλων κ.ά.

Ας είναι Ελαφριά η Παρασκευή...

Υπάρχουν κι άλλες μέρες για να πεθάνεις στον "Τεμπέλη" εκτός από την Παρασκευή.
Κι άλλοι μουσικοί. Κι άλλες μουσικές. Ζήσε λίγο ακόμη.


Το φιλόσοφο βλέμμα, ο φιλόσοφος νους, βλέπει τα πάντα μέσα από τα πάντα. Μετέχει αλλά δεν μετέχεται. Μερίζει αλλά δεν μερίζεται.

Όπως βλέπετε στη φωτογραφία, μπορεί να ειπωθεί ότι ο πάνω αοιδός, κρίνοντας από την στάση του (αριστερό χέρι στο κεφάλι, ο δείκτης τεντωμένος κ.λπ.), στοχάζεται.

Μπορεί, βέβαια, κανείς να αναρωτηθεί για ποιο λόγο οι τραγουδιστές "λαϊκών" κέντρων της Λαμίας παίρνουν ύφος και πόζα Φιλοσόφου. Ο λόγος είναι απλός και με υψηλό νόημα.

Σε άλλες πόλεις και νομούς οι κάτοικοί τους είναι ανίκανοι να συνδυάσουν υψηλή τέχνη και λαϊκό πολιτισμό. Όχι στην Λαμία όμως. Το "Μπαμπά, μην ξαναπεθάνεις Παρασκευιέ" αλλού θα το είχαν μόνο ως θέατρο. Σε μας και ως θεατρικό έργο το παίζουν και σε λαϊκή επιτυχία το μετέτρεψαν για να το τραγουδάνε στον Τεμπέλη.

Για τα Καρναβάλια

Το "Χ" δεν έβλαψε την Λαμία. Ούτε και το "Ο". Το "Χ+Ο" όμως;

Η φουστανέλα είναι η μάσκα των μηρών.
Και μόνο η αόρατη κουκούλα δεν είναι μάσκα.

Όχι στο Καρναβάλι - έτσι κι αλλιώς είμαστε

Είμαστε, εμείς οι Λαμιώτες, και λίγο όπως τα λέει η αφίσα:

λίγο δωδεκαθεϊστές (ναρκωμανείς χλαμμυδοφόροι, που νομίζουν ότι κατάγονται από τους 300 του Λεωνίδα και μαζεύονται στα Θερμοπύλια κάθε καλοκαίρι)

και λίγο απαράδεκτοι

και λίγο υποκριτές

και λίγο σπάταλοι

και λίγο ασεβείς

και τα ήθη μας είναι κάπως αντίθετα από τα αγνά (η Λαμία είναι ένα απέραντο κρεβάτι)

Γιατί, λοιπόν, να μην συμμετάσχωμε και στο φετεινό λαμιώτικο Καρναβάλι;

Δύο αφίσες

Τουρκικά πολεμικά περιπολούν στη Στυλieδα. Κάποια εξερεύνησαν και τις πηγές του Σπερχειού.

Εθνικie Κατάρρευση πράγματι.

ΝΠ Βασιλειάδης: "Για την ελευθερία (μας - τη δουλεία των άλλων)"

Echo

Παλιά τα κλαρίνα αντηχούσαν στα βουνά και τις χαράδρες. Τώρα δίχως βουνά είναι απαραίτητο το έκο, με ενισχυτές και μεγάφωνα, ώστε να νομίζεις ότι βρίσκεσαι στις βουνοπλαγιές. Γιατί αλλιώς νομίζεις ότι ακούς σονάτα για κλαρινέτο του Μπαχ, σωστά;

η χρονομηχανή

Αν έχετε νοσταλγήσει τα 60's της επαρχίας, αν θέλετε να δείτε άτομα που ντύνονται όπως ντύνονταν ο παππούς και η γιαγιά σας το 1960 ή το 1970, ελάτε στον ευλογημένο τόπο μας, στον χορό των Χασάπηδων Λαμίας. Μερικοί από μας θα φοράνε και ρουμελιώτικα τσαρούχια (όχι για εφέ). Ο χορός ελεύθερος.

Με τους γιεγιέδες άρχισες παρέα

και δεν θα καθαρίσουμε ωραία

εγώ δεν θέλω μούσια και γενειάδες

και διώχ' τους πριν με βάλεις σε μπελάδες

Πας φιρί φιρί να βρω αγάπη άλλη

όλο με γελάς με τους γιεγιέδες πας

βάδιζε λοιπόν με τα νερά μου πάλι

να σ' αγαπώ να μ' αγαπάς

Επρόδωσες το φίνο μπουζουκάκι

και τ' όμορφο παλιό μας κουτουκάκι

απόψε σ' όλα αυτά θα βάλω τέρμα

ή τους γιεγιέδες θα 'χεις ή εμένα

Πας φιρί φιρί να βρω αγάπη άλλη

όλο με γελάς με τους γιεγιέδες πας

βάδιζε λοιπόν με τα νερά μου πάλι

να σ' αγαπώ να μ' αγαπάς

Είναι που είναι δέκα νοματαίοι οι αντιεξουσιαστές (φαντάζομαι όχι αυτόνομοι) αδελφοί. Τουλάχιστον όταν κάνουν πορεία.

Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχουν ιδέα από τη λαϊκή παράδοση με βρυκόλακες, πεθαμένους, ξόρκια, προλήψεις κ.λπ. ούτε ότι η όμορφη πόλη μας, επειδή κατοικείται από ανθρώπους που δεν έχουν αστικοποιηθεί ακόμη, δεν τρομάζει με κάτι τέτοια.

Μπορείτε και καλύτερα

Ζαϊμίνα, αϊ λαβ γιου (Te dua)

Να η απόδειξη ότι η πόλη μας είναι πολυπολιτισμική. Όσοι γελάτε με το επίπεδο της πόλης, δεν έχετε ιδέα ούτε από μουσική ούτε από λούμπεν πολυπολιτισμό.

Εν αρχή ην η Μαρίνα

Διακρίνω μια μελαγχολία στην εικονιζόμενη. Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης;

Ή απλώς αποτυπώνεται η φευγαλέα μα έλλογη και με γνώση ματαιοδοξία, η γεμάτη ρηχό βάθος;