Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Υπάρχει ζωή μετά/πέρα από τη Λαμία;

έ-
έ-



ΕΡΧΕΤΑΙ





Το τραίνο που θα παραλάβει τους απελευθερωμένους φυλακισμένους από τη φυλακή τους.


Η ζωή(;) συνεχίζεται(;)






Προς γνώση και συμμόρφωση των επόμενων γενιών







Τ Ε Λ Ο Σ





Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

The Final Countdown 5: Αι γενεαί πάσαι

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὅλοι καθυβρίζουν κοκορετσοφάγον

τὸν αμόρφωτον ρουσφετοζήτουλαν.

Αἱ χεῖρες σου καὶ αἱ πόδες σου ἐξεράθησαν.

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὅλοι μαγαρίζουν τα σιντί των κλαρινοσκυλάδων.

Τὰ διαβήματα τοῦ σαπιοκοιλιά κοντοσουβλοφάγου να κόψει ὁ Χάρος.

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὅλοι νὰ ἐβγάλουν τὸν κῶλον σου, τσιπουροπότη μπουρτζόβλαχε.

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

The Final Countdown 4: έχετε γεια, βρυσούλες

Αφού ο μέσος Λαμιώτης σάς πρήξει κανένα μισάωρο για το πόσο εθνικά περήφανος είναι για τα τσάμικα, τους κλεφταρματωλούς Ρουμελιώτες ήρωες του 1821 και για την ρουμελιώτικη παράδοση, θα σας εκμυστηριευτεί (έμμεσα) ότι γκρέμισε το σπίτι του πατέρα του για να υψώσει μια πενταόροφη πολυκατοικία στη Λαμία - και πόση αμύθητη περιουσία και διαμερίσματα διαθέτει. Μέσα σε αυτήν την πολυκατοικία θα κατοικούν σικάτες γκόμενες και μαμάδες ντυμένες με την τελευταία λέξη της μόδας, οι οποίες φορώντας μίνι και κολάν φωνάζουν στο μικρό παιδί τους, όταν περπατούν μαζί του στους λαμιώτικους τουρκόδρομους: "Τσακίεσ'!"

ΠΑΡΑΔΟΣΗ, στη Λαμία σημαίνει: πρήζω το σύμπαν διακηρύσσοντας πόσο υπέροχος είναι ο ρουμελιώτικος πολιτισμός και παράλληλα γκρεμίζω το πατρικό μου για να τα κονομήσω.





Το σημείο όπου ο Αθανάσιος Διάκος
σουβλίστηκε από τους Τούρκους.
Σε ανάμνηση του γεγονότος όλοι οι τριγύρω
δρόμοι είναι γεμάτοι οβελιστήρια
και μαγαζιά με κοντοσούβλια.


Κάτι αντίστοιχο με αυτό θα ήταν να ανοίξει
κάποιος στον τόπο όπου σταύρωσαν το Χριστό
μαγαζί πώλησης καρφιών με την ονομασία
"Γολγοθάς"


Έτσι όπως μόνο οι Λαμιώτες ξέρουν να
τιμούν τους σουβλισμένους από τους Τούρκους
ήρωες του 1821 και να συνδυάζουν ιστορία και
φαγητό









Η εκτροπή του Αχελώου






















Ο Άρης μαρμαρωμένος και
αιώνια καταδικασμένος να στέκεται
μπροστά από την οδό
βασιλέως Όθωνος. Το "αιώνια" είναι
τρόπος του λέγειν - κάποια στιγμή
οι Λαμιώτες θα τον κατεβάσουν.

Κι αυτός για να αναπαυτεί
κι αυτοί για να μην βλέπουν εφιάλτες.










Και οι βάτραχοι κοάζουν, αλλά από
τα τέλματα.

Και οι Λαμιώτες πρήζουν τους ανθρώπους,
αλλά μόνο εν Λαμία.

The Final Countdown 3: ο Τάκη Τσάν και άλλες ιστορίες

Ο Τάκι Τσάν στο μικρό Πεκίνο της Ρούμελης



Ψυχολογική υποστήριξη στη Λαμία: Θα την χρειαστείτε απαραίτητα, αν μετακομίσετε εκεί.

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

The Final Countdown 2: Λαμιώτικα ήθη



Στριμώχνονται. Συνωστίζονται. Αλλά ΔΕΝ κοιτούν μικρές αγγελίες. Κοιτούν τα κηδειόσημα.
Νέοι και νιές,
Γέροι και Γριές,
Γυναίκες και Άντρες.
και εκτυλίσσονται βαθυστόχαστοι διάλογοι τύπου Πρέβεζας του Καρυωτάκη. Λ.χ.:
"-πέθανε, μαρή, ου Νίκους;"
"-Αυτός τ'ς Βασιλικηές ου άντρας;"
"-Ναι"
"-Αυτός ζάει μωρή."
"-Ααα.."
Ή καθένας (κυρίως γέρος/γριά ή μεσήλιξ) οδηγείται μόνος του σε βαθυστόχαστα και φιλοσοφικά συμπεράσματα, λ.χ.:
"Βλέπω τα κηδειόσημα των άλλων, ΑΡΑ υπάρχω"
Γιατί όχι; Καθένας λαός, φυλή και φάρα φιλοσοφεί ανάλογα με το I.Q. που διαθέτει.

The Final Countdown: Λαμιώτικη Αυτοπεποίθηση



Κοιτάξτε ύφος! Τύφλα νά 'χει ο Μπαχ κι η πόζα του.















Δεν έχει να ζηλέψει τίποτε η Ρούμελη από τους Γερμαναράδες. Μπορεί -η Ρούμελη- να ζήσει για άλλους 5 ακόμα αιώνες με την ίδια αστείρευτη πνευματική τροφή: φουστανέλα, κουμπούρα, κλαρινοσκυλάδικα, κοκορέτσια.

Γι' αυτό και η Λαμία ζει -πνευματικά- ακόμη στα 1600 (την εποχή του μπαρόκ, άλλωστε)




Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Για συναισθηματικούς λόγους μόνο: Ισχύς μου η Αγάπη του Κούνελου


Μην τον είδατε, τον Κούνελο (πιστή ζωγραφιά του παρατίθεται),
τον Κουνελή τον Κούνη,
πείτε του,
στιφάδο ποτές δεν θα γίνει,
σαν γυρίσει οικόσιτος,
σαν άρχοντας
θα τρώει και θα πίνει
(Δημοτικό)


Η απορία είναι εύλογη:

Αξίζουν (για όποιον έκλεψε τον Κούνη) 300 ευρώ ή η μετατροπή σε στιφάδο ενός τόσο μεγάλης συναισθηματικής αξίας κουνελιού;

και:

Πώς ξέρουμε ότι ο Κούνης δεν έφυγε αλλά κλέφτηκε; Μήπως κλέφτηκε με Κουνέλα; Ή τον έκλεψαν διαρρήκτες στην οδό Ησαϊα;

Και, επειδή δεν βλέπω να βγαίνει άκρη, δηλαδή άκρη ούτε σε κανένα χασάπικο ούτε άκρη σε καμιά εξοχή, όπου ο Κούνης κι η Κουνέλω ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα,

καλύτερα να σας πω ένα τραγουδάκι, που μού 'λεγε ο μπαμπάς μου:

Πάει ο λαγός να πιεί νερό
μεσ' στου [όνομα μωρού] το λαιμό...


και:

Με τα δύο μπροστινά τα πόδαράκια του
καθαρίζει και παστρεύει τα μουστάκια του
κυνηγός τον πλησιάζει,

το ντουφέκι ετοιμάζει,
μπαμ του κάνει ο κυνηγός
πέφτει κάτωω ο λαγόοος!




Όσο για το συντακτικό των γραφομένων στην αφίσα...

άραγε λένε:

"Κλάπηκε κουνέλι στην οδό Ησαϊα για συναισθηματικούς λόγους.. κλπ κλπ"

Δηλαδή, κάποιοι έκλεψαν το κουνέλι εξαιτίας συναισθηματικών (δικών τους) λόγων;


Ή


"Για συναισθηματικούς λόγους....η αμοιβή του θα είναι 300 ευρώ";